zamr|oczyć

pf — zamr|aczać impf Ⅰ vt 1. (spowodować częściową utratę przytomności) uderzenie w głowę zamroczyło go the blow on his head knocked him out 2. (wprowadzić w stan oszołomienia) to (be)fuddle; to intoxicate (czymś with sth) [alhoholem, narkotykami]

- zażywa leki uspokajające i dlatego chodzi zamroczony he takes tranquillizers, that’s why he is so woozy pot.

Ⅱ zamroczyć się — zamraczać się to become intoxicated